Her türlü karaktersizliğe tahammülümüz var da yalana yer yok.

Çok mu acıdı canın. Dert etme her zaman unutmaya meyillisin zaten.

Unutulmak acı gelse de sıkıntı yok biz kendimizi hatırlatmayı biliriz.

Çılgınlar gibi mutlu olmak da neyimize bizler acı ile yoğrulan insanlarız.

Yürekten inanmak isterdim sana ama bile bile yanlışı seçmem.

Ailesine yanlış yapan şahıs size iyi davranır mı sandınız?

Kalitesini karakterinde saklayan insanlara hastayım. Kim olurlarsa olsun her zaman kendilerini belli ediyorlar.

Bizim masamızdan çok reis geldi geçti. Ama bak biz hala buradayız.

Serserilerin adam yerine konduğu yerde sizlere hiçbir şeyden yarar gelmez.

Gözü kara insanlar olduğumuzdandır sevgimiz için körlemesine gidişimiz.

İsyankâr sokaklarda büyüyen tövbekâr çocuklardık bizler. Dost kavramı kardeş, sevgili kavramı namustur.

Nankör insanların bulunduğu bu dünyada sadakat beklemek çok da mantıklı olmasa gerek.

Severek yanmaktan korksaydık. Göz göre göre ateşe atlamazdık.

Bütün işi masal anlatmak olan insanların hayatta çok ciddi uğraşları yoktur.

Çok konuşan insan boş teneke gibidir. Ancak gürültü yapar.

İnsan olmayı beceremeyen çok varlık var. Sizler de o varlıklardansanız hiç muhatap olmayalım.

Her şeyi bilmek yerine kendini bilsen yeter sana.

İnsanlıktan nasibini almadan insan içine çıkma.

Yüreğinin götürdüğü yoldan gidemeyeceksen hiçbir yola gitmene gerek yok.

Kafan mı bozuldu her gelene yol ver gitsin.

Bazı insanlar da aynı fotoğraf karesi gibidirler. Büyüttükçe kalitelerinde düşmeler meydana gelir.

Yolun doğru ise ağır yük taşımaya razı olacaksın.

Hayat bazen her şeyi boş verince daha da bir güzel oluyor.

Zaman herkesin düşmanıdır. Ama kimse onu sorguya çekme gereği duymaz.