1968 yılında Ordu’nun Gölköy ilçesinde doğdum. Öğretmen bir baba ve yaptığı her işe yaratıcılığını katmak suretiyle bir sanat eserine dönüştüren terzi bir annenin dört çocuğundan biriyim. Annemin ve babamın hayata bakışımda, eğitime ve emeğe değer vermemde, sanata olan ilgimde katkıları çok büyük. Bunu şimdi daha iyi görüyorum. Babam gibi; her ne yapıyorsam ciddiyetle yaparım, onun gibi ben de şiir yazarım, el yazım babamınkine çok benzer, benim de elimden, cebimden, çantamdan kalemim eksik olmaz. Çalışırken hep bir şeyler yazar, bir şeyler çizerim. Resim yapmayı hep sevmişimdir. Annemin yetenekli elleriyle, özenle yaptığı el sanatı inceliklerinin benim ellerime de bir nebze de olsa bulaşmış olduğunu görüp, şanslı hissederim kendimi.
Çocukluğumdan beri sanata ilgim hep vardı, Güzel Sanatlar okumayı isterken kendimi Anadolu Üniversitesi’nde İktisat okurken buldum. Üniversiteyi bitirir bitirmez THY’nin açtığı işe alım sınavını kazanıp, çalışmaya başladım. Sanatla uğraşmak isterken kendimi hesapların, kitapların, mali raporların içinde bulmuştum. Ancak her ne yapıyorsam ciddiyetle yapma özelliğim, işime dört elle sarılmama sebep oldu. Hazırladığım mali raporları, finansal tabloları bir şekilde renklendirip, süsleyerek, bir tutam sanat katmaya çalışmışımdır, bu da yaptığım işe kendimi katma şeklim ve imzamdı bir nevi! 27 yıl boyunca oldukça yoğun ve hiç düşmeyen bir tempoda çok yorularak ama işimi çok severek çalıştım. Dünyanın çeşitli ülkelerinde geçici sürelerle çalışma ve yaşama fırsatı bulmuş olmak bana çok şey kattı, hayata farklı bakış açıları ile bakmayı öğrenmemi sağladı. Bu anlamda çalıştığım kuruma çok şey borçluyum.
2017 yılında, 49 yaşımda emekli olduğumda “emekli” değil, “mezun oldum” dedim. Benim için okul gibi geçen 27 yıllık çalışma sürecinin sonu emeklilikten ziyade, bir mezuniyetti. Bu birikim ve mezuniyet bana ileride başka kapılar açacaktı. THY’den mezun olduktan sonra eşim ve kızımla birlikte görev yaptığım ülkelerden biri olan İspanya’nın Madrid şehrinde yaşamaya karar verdik. Bu kararda eşimin ve kızımın Avrupa vatandaşı olmalarının payı büyüktü. Her ne kadar yılın çoğu zamanında Madrid’de yaşasak da bir ayağımız ve ikinci adresimiz İstanbul’da. Madrid’de, kendi işimizi kurduk, küçük gruplara, rehberli motosiklet turları yapıyoruz. Ben işin İdari ve mali yönetimindeyim ancak bir taraftan da motosiklet eğitimi alıp kendi motosikletimle yollara düşeceğim ve bu tecrübeyi yazacağım günleri de iple çekiyorum.
En başta sorduğunuz “Nur Kramer kimdir” sorunuza ilk cevabım “bir annedir” olacaktı ancak kendimi tanıtırken kronolojik olarak gitmem gerektiği için cevap biraz uzadı. Gelelim “ben kimim” sorunuzun kendimce cevabına: Bir anne, bir göçmen, bir gezgin, bir yazar-bir çizer, biraz da şair bir yolcuyum.
Yorumlar
Kalan Karakter: